حادثهی معدنجوی طبس در شبانگاهِ ۳۱ شهریور، یک «بیگبَنگ» بود، یک فاجعه با ابعاد بسیار بزرگ؛ در این حادثه که دو تونل معدنجو را درگیر کرد، ۵۳ کارگر جان خود را از دست دادند، تعدادی مصدوم شدند و هنوز هم از مصدومیت سنگین رنج میبرند. حادثهی معدنجو، مرگبارترین حادثه معدن در تاریخ مدرن ایران بود؛ از زمانی که استخراج مکانیزهی معادن کشور آغاز شده، چنین حادثه دلخراشی با این ابعاد سنگین اتفاق نیفتاده بود.
به گزارش ایلنا، اما معدنجو، پایان کار نبود؛ خشم معادن ایران فروکش نکرد؛ هرچند نشست و کمیته و دستورالعمل و استراتژی بعد از آن حادثه کم نداشتیم؛ ده مهر، ده روز بعد از حادثه، وزیر کار تاکید کرد «معادن پرخطر کشور تعطیل میشوند»؛ یک ماه بعد در دهم آبانماه، احمد میدری با اشاره به تعطیلی ۷ معدن خطرناک، خبر از پرداخت حقوق کارگران این معادن داد. وزیر کار همچنین از پیگیری بهبود وضعیت رفاهی معدنکاران و جلوگیری از تکرار حوادث مشابه خبر داد.
به گزارش بهار نیوز، اطلاعات دریافتی و اخبار منتشره نشان میدهد بعد از حادثه معدنجو، به هیچ وجه از تکرار حوادث مشابه جلوگیری نشده است؛ حداقل ۶ کارگر معدن بعد از حادثه طبس در اثر فقدان ایمنی کشته شدهاند و حداقل ۶ کارگر دیگر نیز در جریان حوادث مرگبار واحدهای معدنی کشور، مصدوم و روانهی بیمارستانها شدهاند.
مرگ حداقل ۶ کارگر معدن در دو ماه اخیر بعد از حادثهی دلخراش طبس، نشان از بینتیجه ماندن تمام نشستها و کمیتههای برگزار شده دارد؛ دستورالعملها و باید نبایدها نتوانسته جلوی مرگ کارگران معادن و بیسرپرست ماندن خانواده های فقیر کارگری را بگیرد؛ حتی تعطیلیِ معادنِ پر خطر کارساز نبوده است؛ از قضا آخرین حادثه مرگبارِ رخ داده، مرگ یک کارگر در معدنی در استان گلستان بوده؛ معدنی که در روزهای پیش از آن، مسئولان ادعا کرده بودند به دلیل ایمن نبودن تعطیل شده است!
فقدان ایمنی کار به مرگ و مسمومیت ۱۰ کارگر منجر شد
تداوم اعتراض کارگران شرکتی شهرداریهای گیلان
استمرار تجمع کارگران پایانه ها و مخازن پتروشیمی ماهشهر
عدم موافقت با آزادی مشروط و مرخصی کارگر زندانی داود رضوی