گرانی، بیکاری و فقر؛ تصویر واقعی اقتصاد سوریه امروز

در میان بحران‌های اقتصادی فزاینده‌ی سوریه طی سال‌های اخیر، این کشور پس از سقوط رژیم سابق، دوره‌ای بحرانی و موقت را می‌گذراند که با وعده‌های اصلاحات گسترده برای بهبود شرایط معیشتی همراه است.

زنان ساکن پایتخت سوریه تأیید می‌کنند که اوضاع اقتصادی پس از سقوط رژیم به شدت وخیم شده است. حقوق‌ها علی‌رغم نیاز مبرم مردم به تأمین معاش پرداخت نشده و کاهش نرخ دلار نیز تأثیری بر قیمت‌های بازار نداشته است. روند افزایشی قیمت‌ها فشار مضاعفی را بر خانواده‌ها تحمیل کرده و بحران معیشتی را عمیق‌تر ساخته است.

اقتصاد سوریه دهه‌ها با چالش‌ها و شوک‌های متعددی روبرو بوده، اما این مشکلات طی سال‌های بحران به اوج خود رسیده و تمام بخش‌های اقتصادی را فلج کرده است. انباشت بحران‌های ناشی از جنگ داخلی، تحریم‌های بین‌المللی و بی‌ثباتی سیاسی، اقتصاد سوریه را تقریباً به طور کامل از کار انداخته و این وضعیت با کاهش چشمگیر ظرفیت تولیدی و افزایش بی‌سابقه نرخ فقر همراه شده است.

گرانی و قطع حقوق‌ها

سوزان احمد، کارمند، می‌گوید عدم پرداخت حقوق پس از سقوط رژیم، شرایط سختی را ایجاد کرده که بسیاری را به قرض گرفتن یا یافتن شغل دوم برای تأمین نیازهای اساسی واداشته است: «پس از سقوط رژیم، حقوق‌ها کاملاً قطع شد و ما هیچ دریافتی نداشتیم. این وضعیت ما را مجبور کرد برای گذران زندگی روزمره، یا قرض بگیریم یا هر شغلی که گیر می‌آید را بپذیریم. با وجود کاهش نرخ دلار، تجار بدون هیچ دلیل منطقی همچنان قیمت‌ها را بالا می‌برند که فشار مالی بر ما را بیشتر می‌کند.»

او امیدوار است حقوق‌ها هرچه زودتر پرداخت شود، اما معتقد است با توجه به افزایش مداوم قیمت‌ها، ارزش این حقوق‌ها برای تأمین نیازهای اساسی کافی نیست. سوزان خواستار نظارت جدی بر بازارها شد تا قیمت‌ها با کاهش نرخ دلار هماهنگ شود: «حتی اگر الان حقوق‌ها پرداخت شود، در این بحران برای تأمین نیازهای‌مان کافی نخواهد بود. بنابراین از مسئولان می‌خواهیم با نظارت بر بازارها، جلوی سوءاستفاده تجار را بگیرند.»

تأثیرات گرانی بر زندگی روزمره

از سوی دیگر، سیدره دکدک می‌گوید کاهش نرخ دلار هیچ تأثیر مثبتی بر قیمت‌های بازار نداشته است. برخی کالاها بدون تغییر مانده‌اند، در حالی که قیمت بسیاری دیگر به طور چشمگیری افزایش یافته است. به گفته او، این وضعیت بر جوانان، به‌ویژه دختران شاغل و دانشجویانی که برای تأمین هزینه‌های روزانه به درآمد شخصی خود متکی هستند، فشار مضاعفی وارد کرده است.

او می‌افزاید: «با وجود کاهش نرخ دلار، قیمت‌ها پایین نیامده و برخی کالاها حتی گران‌تر هم شده‌اند. برای ما به عنوان دختران شاغل، حقوق‌مان حتی کفاف نیازهای اساسی مثل شهریه دانشگاه و هزینه رفت‌وآمد را نمی‌دهد. ماه رمضان نیز فشار بیشتری بر خانواده‌هایی وارد می‌کند که بسیاری از آنها حتی توان تهیه یک وعده افطار را هم ندارند.»

همه دیدگاه‌ها بر ضرورت پرداخت سریع‌تر حقوق‌ها و نظارت جدی بر بازارها توافق دارند تا قیمت‌ها متناسب با کاهش نرخ دلار تنظیم شود. آنها از دولت موقت خواسته‌اند با اقدامات فوری از خانواده‌های کم‌درآمد حمایت کند و فضای اقتصادی باثبات‌تر و عادلانه‌تری ایجاد نماید.

با وجود تشدید بحران، زنان همچنان به بهبود اوضاع اقتصادی امیدوارند و معتقدند پرداخت حقوق‌ها و کنترل قیمت‌ها، نخستین گام برای کاستن از رنج مردم است.  

راما خلف

JINH