چارلی چاپلين در خاطرات خود از رهبری استالين وجنگ ضد فاشیستی چنین یاد ميکند:

«و اکنون در باره این جنگ- “من اینجا بخاطر کمک به جنگ روسيه ایستاده ام“. کمی صبر کردم و تکرار نمودم: “کمک به جنگ در روسيه. پول کمک می کند، اما روسها به چيزی بيش از پول نياز دارند. من شنيده ام دوميليون سربازان متفقين در شمال ایرلند وقت تلف می کنند، در حاليکه روسها دویست لشگر نازی را در مقابل خود دارند“. سکوت هيجان انگيزی حاکم است. سپس با تاکيد زیادی گفتم “روسها متفق ما هستند“، “وآنها فقط برای شيوه زندگی خویش نمی رزمند، آنها برای شيوه زندگی ما نيز پيکار می کنند و تا آنجائيکه من آمریکائی ها را می شناسم، می دانم که آنها ترجيح می دهند برای خودشان بجنگند. استالين می طلبد، روزولت فرا می خواند و حال بگذار همه ما فرا بخوانيم و جبهه دوم را اکنون بگشائيم“