انجمن روزنامه نگاران زن (روژن): بیایید به خروش آییم

اعلام صدور حکم برای پخشان عزیزی، فعال حقوق زنان، فعال مدنی و روزنامه‌نگار که در تاریخ ٢ مردادماه و همچنین صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال کارگری که به جرم «بغی» به اعدام متهم شده‌اند، اعتراضات گسترده‌ی فعالان حقوق زنان، زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین و همچنین سازمان‌های حقوق بشر و سازمان‌ها و تشکل‌های صنفی را به همراه داشت.

در ادامه‌ی این واکنش‌ها به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی، امروز یک‌شنبه ٧ مردادماه، انجمن روزنامه‌نگاران زن (روژن) با انتشار بیانیه‌ای صدور احکام صادرە علیە این فعالین را محکوم کرد و نوشت:«به دلیل سیاست‌های جنگی که در روزگار ما رو به افزایش است، جامعه بیش از هر زمان دیگری به اطلاعات نیاز دارد. فشار رژیم‌های توتالیتر بر روزنامه‌نگاران و فعالان در حال افزایش است. بر اساس داده‌های سازمان بین‌المللی روزنامه‌نگاران بدون مرز، بسیاری از دولت‌ها در سراسر جهان با سیاست‌های سرکوب، بازداشت و قتل روزنامه‌نگاران، حق جامعه برای دریافت اطلاعات را مسدود می‌کنند.»

در این بیانیه همچنین با اشاره به اینکه یکی از کشورهایی که بیشترین فشار و بازداشت در آن وجود دارد، ایران است، آمده است: «بعد ازاینکه قیام «ژن، ژیان، آزادی» که در سال ۲۰۲۲ آغاز شد، حمله جدیدی به این حملات اضافه شد. در ۲۳ ژوئیه، رژیم مُلایان پخشان عزیزی، فعال و روزنامه‌نگار و شریفه محمدی، فعال کارگری را به اعدام محکوم کرد.»

 در این بیانیه با تأکید بر اینکه «مسعود پزشکیان رئیس جمهور جدید، سیاست‌های اعدام، فشار و خشونت را از ابراهیم رییسی تحویل گرفته است»، آمده است: «ما به عنوان انجمن روزنامه‌نگاران زن (روژن) می‌خواهیم اعلام کنیم که در کنار زنان روزنامه‌نگاری هستیم که علیه سیاست‌های مجازات اعدام در ایران مبارزه می‌کنند و از خواسته‌های خود دست نمی‌کشند. ما همچنین در کنار همه زنانی هستیم که برای آزادی خود می‌جنگند. ما در شخص پخشان عزیزی و شریفه محمدی به خبرنگاران و کنشگران زن شجاعی که در برابر فشارهای دولت‌های فاشیست و ظالم تسلیم نمی‌شوند و بهای سنگین مقاومت زنان را می‌پردازند، درود می‌فرستیم. ما از همه سازمان‌های رسانه‌ای و سازمان‌های زنان می‌خواهیم با آگاهی از این که «مبارزه با مجازات اعدام یک وظیفه انسانی است» برای توقف مجازات اعدام اقدام کنند.»

پخشان عزیزی، در ۱۳ مردادماه ۱۴۰۲ در تهران توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بازداشت شد. او پس از انتقال به بازداشتگاه اطلاعات تهران، تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت و سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. پخشان عزیزی در ۲۰ آذرماه ۱۴۰۲ به بند زنان زندان اوین منتقل گردید.

جلسات دادگاه پخشان عزیزی در روزهای ۸ و ۲۷ خردادماه ۱۴۰۳ برگزار شد و در نهایت، حکم اعدام وی در تاریخ ۲ مردادماه ۱۴۰۳ به وکلای وی ابلاغ شد. این فعال حقوق زنان به اتهام «بغی» و «عضویت در گروه‌های مخالف نظام» محکوم شده است.

پخشان عزیزی ماه‌ها از حق دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده‌اش محروم بود و در پروسه‌ای ناعادلانه و غیرشفاف مراحل دادرسی وی انجام شد. او تحت فشارهای شدید برای اعترافات اجباری قرار داشت و از حق ملاقات و تماس تلفنی با خانواده‌اش محروم شده است. این تصمیم توسط شورای انضباطی زندان اوین اتخاذ شده و بدون هیچ توضیحی به وی ابلاغ شده است.

همچنین شریفه محمدی در تاریخ ١۴ آذر ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران اداره اطلاعات در منزل شخصی خود بازداشت شد. در تاریخ ٩ دی‌ماه همان سال از زندان لاکان رشت به زندان سنه منتقل شد. وی نهایتاً پس از مدتی به این زندان بازگردانده شد و بعد از سه ماه از سلول انفرادی به بند عمومی زندان لاکان رشت منتقل شد.

جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات این فعال کارگری، در ١٩ خردادماه سال جاری برگزار شد و وی با سناریوی ساختگی و پرونده‌سازی اداره اطلاعات، بدون هیچ سند و مدرکی با اتهامات واهی از جمله با اتهام «بغی» محاکمه شد.

یکی از اتهامات وارده علیه شریفه محمدی، عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون می‌باشد که طبق اخبار منتشر شده به نقل از منابع نزدیک به خانواده‌ی وی، «او تا سال ۱۳۹۲ عضو انجمن تشکل‌های کارگری بوده و این انجمن هیچ ارتباطی گروه کومله ندارد که وی را از بابت عضویت در این گروه به بغی متهم کردند».

صبح پنج‌شنبه ۱۴ تیرماه، کمپین دفاع از شریفه محمدی از صدور حکم اعدام در دادگاه بدوی برای این فعال کارگری خبر داد.